Teatr w Podkamieniu

Podkamien (pow. Brody). Za staraniem D. Skwarczyńskiego, A. Onyszczuka i A. Prusa zawiązaną tu została w r. 1910 drużyna teatralna, którą umiejętnie kieruje p. L. Trocki. Drużyna ta daje dość często przedstawienia na cele Czytelni T. S. L. w miejscu, a także wyjeżdża z przedstawieniami do pobliskiego miasteczka Załoziec, Ponikowicy Małej i innych miejscowości. Przedstawienia budzą podziw wśród widzów. Już to dziś nie nowina teatr na wsi lub w miasteczku. Dzień każdy przynosi nam nowe wiadomości o tworzeniu się teatralnych drużyn włościańskich, które mimo licznych trudności rozciekawiają i zagrzewają szerokie masy ludowe, budząc radość i wesele. Gdy do niedawnych jeszcze czasów teatr był przywilejem ludności miejskiej, a we wsi jedynem niestety miejscem rozrywek była karczma, pijatyka i co zatem idzie, bitki, dziś ze wzrastającem uświadomieniem politycznem i kulturalnem wsi budzi się inna, szlachetniejsza żądza rozrywki. Dlaczego jednak teatrom przypisujemy tak wielkie znaczenie? Znaczenie to polega na żywem słowie, które rzucone ze sceny musi znaleść oddźwięk w duszy słuchaczów. Książkę czyta tylko jeden, a choćby czytano ją głośno na zebraniu, to takie żywe słowo działa tylko na nasz słuch. Osoby, ich czyny, otaczające ich rzeczy, o których słyszymy z książki, musimy sobie dopiero przedstawić w głowie, jak mogą wyglądać, jak i co robią i t. d. A na scenie nie tylko słyszymy, co te osoby mówią, ale zarazem widzimy ich czyny rzeczywiste. Na scenie uwypuklają się zalety i wady osób działających, bo treść całą chwytamy słuchem i wzrokiem. Nie dziw więc, że przedstawienia przyjęły się szybko na wsi, stając się już w wielu gminach dziś konieczną potrzebą. Gdzie się tylko sposobność zdarzy, łączmy się i zawiązujmy teatry i chóry włościańskie, by rozgrzewać i zabawiać serca, a znikną waśnie, znikną karczmy, zniknie ciemnota, ustępując miejsca wschodzącej gwieździe odrodzenia i oświaty.  

Kazimierz Baczewicz

Pisownia oryginalna.

Tekst pochodzi z "Przyjaciel Ludu" z dnia 12 kwietnia 1912 r.