Podkamień koło Brodów

Logowanie

Nazwa użytkownika

Hasło



Nie masz jeszcze konta?
Zarejestruj się

Nie możesz się zalogować?
Poproś o nowe hasło

Nawigacja

Aktualnie online

-> Gości online: 3

-> Użytkowników online: 0

-> Łącznie użytkowników: 608
-> Najnowszy użytkownik: martagregorska

Ostatnio Widziani

IwonaMarPaw
2 dni
STOCKI JEAN MICHEL
5 dni
swietojanski
1 tydzień
Wioletta Sloma
1 tydzień
wgrybos
2 tygodni

Statystyki

Zdjęć w galerii: 1757
Artykułów: 377
Newsów: 250
Komentarzy: 1438
Postów na forum: 891
Użytkowników: 609

Shoutbox

Musisz zalogować się, aby móc dodać wiadomość.

05-03-2020 05:38
Album: Dokumenty. Ciekawe skany "podkamienieckich" dok. W. Bieżana: tutaj.

11-05-2013 15:04
Dzięki dostępowi do ksiąg udało się rozpoznać nagrobek Małgorzaty Piątkowskiej oraz Jana i Anny Pleszczuk, Wandy Szymborskiej i Antoniny Szmigielskiej.

20-08-2012 13:21
Indeksy uzupełnione zostały o śluby osób o nazwiskach na literę "T" z lat 1785-1942

09-08-2012 16:26
Uzupełniłem o kolejną notkę z gazety artykuł "O Podkamieniu w prasie"

29-07-2012 12:58
Poprawiłem plan cmentarza - szkoda, że nikt nie zwrócił mi uwagi na błędy na tej stronie.

14-06-2012 14:16
Dzień dobry. Mam naimię Serhij. Jestem z Ukrainy. Na tej stronie internetowej w Liście zamordowanych w Podkamieniu w klasztorze osób znalazłem informację o bracie mojego pra-pradziadka Andrzeja Juzwy.

18-03-2012 20:59
Wizualnie poprawiłem plan Podkamienia: http://www.podkam.
..?page_id=9

24-02-2012 18:50
Przybyło kilka wierszy w dziale "Wiersze i proza".

01-03-2010 18:37
Wzorem strony http://www.olejow.
pl
będę zamieszczał genealogie rodów z Podkamienia, (dostęp dla grupy "Genealogia". Aby przynależeć należy wyrazić taka chęć

01-02-2010 23:22
Poprawiłem trochę listę pomordowanych - ułożona została wg miejsca mordu.

Ankieta


Pamiętaj - Ty też możesz pomóc!!
Wypełnij i wyślij ankietę dot. pomordowanych.
ANKIETA

Stowarzyszenie


A czy Ty zapisałeś/-aś się już do Stowarzyszenia Kresowego Podkamień?
DEKLARACJA

Ankieta

Chciałbym/Chciałabym w najbliższym czasie odwiedzić Podkamień i okolice

TAK
TAK
94% [15 głosów]

NIE
NIE
6% [1 głos]

Ogółem głosów: 16
Musisz zalogować się, aby móc zagłosować.
Rozpoczęto: 05/07/2021 13:23

Archiwum ankiet

Identyfikacja


Identyfikacja osób

Genealogia


Genealogia Podkamienia

Księgi metrykalne


Księgi metrykalne

I Kataster


Kataster józefiński

II Kataster


Kataster franciszkański

Ostatnie komentarze

Top komentatorzy

Ostatnie zdjęcia

Najczęściej

Najczęściej oglądane:
Liczba obejrzeń: 12,720
Wielki Kamień
Liczba obejrzeń: 11,823
Figurka na nagrobku
Najczęściej komentowane:
Liczba komentarzy: 11
Ułani
Liczba komentarzy: 10
Figura Chrystusa
Najczęściej oceniane:
Liczba ocen: 4
Średnia: 5.00
Na tle pomnika
Liczba ocen: 3
Średnia: 5.00
Klasztor

Newsletter

Aby móc otrzymywać e-maile z Podkamień koło Brodów musisz się zarejestrować.

Warto tam zajrzeć

Nawigacja

Po polsku się oddychało

Po polsku się oddychało

 

"I choć Polska jest długa i szeroka, i wszędy są podobni ludzie, to jednak tamte lata przeżyte w domu rodzinnym, w tamtej rodzinnej wiosce, są dla mnie najmilsze" - przyznała w swoich wspomnieniach Maria Majcher- Tarniowa.

Pani Maria zmarła 22 lata temu, ale w ostatnich latach swojego życia zdążyła spisać pamiętnik, który dla najbliższych jest prawdziwą relikwią. Urodziła się w 1920 roku w wiosce Zabojki, położonej 7 km od Tarnopola (teren dzisiejszej Ukrainy). "Rodzice moi to bardzo religijni, z dziada pradziada Polacy, patrioci. (...) Różne pieśni patriotyczne czy opowieści historyczne znałam od młodych lat. I choć u nas w domu nie przelewało się, to Ojciec prenumerował gazetę "Wieś Polska", a Mama "Rycerza Niepokalanej" i "Posłańca Serca Jezusowego". Zdawało mi się, że w moim domu po polsku się oddychało" -  tak rozpoczyna swoje wspomnienia pani Maria.


Jak dzieci do matki

Pamiętniki pani Marii ukazały się w serii "Biblioteczka Podolska" w zeszycie nr 78. Jedno ze wspomnień dotyczy dorocznych pielgrzymek do oddalonego o 50 km Podkamienia, gdzie była świątynia ojców dominikanów, a w niej cudowny obraz Matki Bożej łaskami słynący. "Zawsze 29 czerwca rano podwozili pielgrzymów furami przez Dołżankę, Kolonie Sienkiewiczówkę, Kurowce, Załoźce do Seretca, a stamtąd na piechotę do wsi Palikrowy. Po drodze odmawialiśmy Różaniec, śpiewaliśmy pieśni maryjne i nad wieczorem zachodziliśmy na nocleg do jakiegoś bogatego gospodarza w Palikrowach (...). Raniutko wszyscy umyli się, uczesali i pożegnaliśmy miłych gospodarzy. Zaczynając śpiewać godzinki ruszyliśmy w drogę. Po niedługim czasie zobaczyliśmy wieżę kościoła w Podkamieniu. Wszyscy poklękali i z daleka uczcili to święte miejsce. Każdy szedł do swojej ukochanej Opiekunki i Orędowniczki u Boga (...). Do tej pory pamiętam tę pieśń, jaką witaliśmy Matkę Bożą z Panem Jezusem na ręku, gdy na klęczkach ze łzami w oczach weszliśmy do świątyni: "Jak dzieci do Matki tu się garniemy/ Na tym świętym miejscu łaski pragniemy./ Śliczna, śliczna jak różany kwiat/ Matko w Podkamieniu./ Niech Cię wielbi świat".

Nie brakowało odważnych

Szczęśliwe lata zmąciła wojna. Niebezpieczeństwo, jak się szybko okazało, nadeszło z każdej strony. Przekonali się o tym chociażby żołnierze wracający z kampanii wrześniowej. "Około 20 września 1939 r. na polu kopiemy ziemniaki i z daleka widać, jak przez pola idzie ktoś goły. Wariat, czy co? Całkiem nagi! Tylko czasy są apokaliptyczne. Nie wiadomo. Co spowodowało, że on nagi idzie. Gdy podszedł bliżej, rozpoznaliśmy, że to z naszej wioski Ładzio Matusz. Wraca z wojny, ale w Szybalinie koło Rohatyna Ukraińcy obdarli go do naga, a on bał się już wstępować do chat. Idzie drugi dzień i noc goły. Niedługo znowu kilku żołnierzy wróciło i mówili to samo, że odzierano ich do naga. Jak kto umiał pacierz po ukraińsku i umiał trzema palcami trzy razy przeżegnać się, to mu ubranie zmieniali na podarte cywilne, a jeśli nie umiał, to go mordowali, a w najlepszym wypadku szedł goły" - przywołuje wojenne losy pani Maria. 
Na szczęście nie brakowało ludzi odważnych, którzy w swoim życiu kierowali się dokładnie odwrotnymi wartościami niż wojenni oprawcy. Pani Maria wspomina Błażeja i Anielę Onycherów ukrywających ośmioro Żydów. 
"Ta odwaga i bezinteresowność zwykłych ludzi budziła podziw u sąsiadów, którzy wiedzieli, że tam ukrywają się Żydzi. Nikt z Polaków nie wydał, bo wiedzieli, co zrobili Niemcy w Chodaczkowie Wielkim. Jan Kliważ przechowywał kobietę i dwóch synów. Ktoś wydał. Przyjechało gestapo. 2 Żydów złapali w stajni, a Żydówkę w kuchni, nie zdążyła uciec.
Kazali im pod progiem wykopać jamę i wszystkich troje rozstrzelali. Jaśka skatowali i zabrali na gestapo do Tarnopola. Miał być tam proces pokazowy, a potem publiczna egzekucja. Ale zaraz ks. Michał Karczewicz z Zabojek i ksiądz Stefan Chabło z Chodaczkowa jeździli, prosili i coś dali w łapę gestapo, że zmienili karę śmierci na dożywotnie więzienie". - tak opisuje to pani Maria.

Dziwna rzecz

Po wojnie nastał czas repatriacji do Polski w nowych granicach. Mieszkańcy z Zabojek jako ostatni wyjechali z rejonu Kozłowa. Na wagony do Polski musieli czekać w Tarnopolu dwa tygodnie. Wyjechali 16 października 1945 roku, a do Żar dotarli siedem tygodni później.
"Z załadowaniem też były problemy. Na jedną lorę wyznaczyli 66 osób (...). W jednym wagonie jechały krowy, jedna przy drugiej, jeden na konie, jeden na wozy i narzędzia rolnicze. jak pługi, wozy, rozebrane na części. Dziwna rzecz: im więcej nas gnębią, tym ludzie są coraz więcej dla siebie życzliwi" - zauważyła pani Maria.

Krzysztof Król.

Źródło: "Gość Niedzielny" nr 16 z 23.04.2017 r.


Poleć ten artykuł
Podziel się z innymi: Delicious Facebook Google Live Reddit StumbleUpon Tweet This Yahoo
URL:
BBcode:
HTML:
Facebook - Lubię To:


Komentarze

Brak komentarzy. Może czas dodać swój?

Dodaj komentarz

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Oceny

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony
Zaloguj się lub zarejestruj, żeby móc zagłosować.

Brak ocen. Może czas dodać swoją?
Wygenerowano w sekund: 0.14
13,457,444 unikalne wizyty