Tutaj pierwsza relacja w "Kurierze Galicyjskim": http://www.kurier...odkamieniu

Relacja fotograficzna Pana Konstantego Czawagi - "Kurier Galicyjski". http://www.kurier...odkamieniu

Krótki opis:
http://www.e-pias...dmore=9088

Uczestniczyłam z ogromnym wzruszeniem w tej podniosłej uroczystości. Bardzo dziękuję Organizatorom za umożliwienie udziału oraz za Ich wieloletnie wielkie zaangażowanie, wytrwałość i wiarę, że TO musi się udać. Mam nadzieję na dalsze spotkania pod pomnikiem.

Artykuł uczestników uroczystości przybyłych z Przemyśla- Pana Jacka Borzęckiego i Stanisława Szarzyńskiego.

http://www.isakow...p;nid=6200

Dzień 20 maja 2012 roku to dla mnie, mieszkańców Podkamienia i ich potomków, żyjących w Polsce i poza jej granicami będzie ważną i godną zapamiętania datą.
W tę niedzielę - 20 maja 2012 roku odbyła się na podkamieńskim cmentarzu, po 68 latach podniosła uroczystość odsłonięcia pomnika upamiętniającego tragiczną śmierć naszych bliskich, zadaną w pierwszych miesiącach 1944 roku przez ukraińskich nacjonalistów spod znaku OUN-UPA.
Osobiście uważam, że to w tym dniu odbył się symboliczny pogrzeb Polaków pomordowanych bestialsko w dniach 12-14 marca 1944 roku, bo takiego chrześcijańskiego pochówku nie doznali oni w dniu 14 marca 68 lat temu nasi najbliżsi.
Warto zaznaczyć, iż pomnik ten i tablice z nazwiskami ofiar posadowiono na mogile w której uroczyscie pochowano pomordowanych miesiąc wcześniej mieszkańców przysiółka k/ Pańkowiec oraz w bliskim sąsiedztwie zlokalizowanej bezimiennej mogiły kilkunastu Polaków, a wśród nich naszych Rodziców i siostry Jadwigi, złożonych w fosie /odkrytym rowie/ równoleglej do cmentarnej scieżki i pośpiesznie zasypanych ziemią. Żal, że nie pozwolo-no ekshumować szczątków pomordowanych w tej mogile i w innych prawdopodobnych miejscach, pochówku, odnalezionych na cmentarzu.
Niech ta niezrozumiała decyzja obciąża sumienia ukrainskich władz.
Warto zaznaczyć, iż jednym z celów Statutu Sto-warzyszenia Kresowego Podkamień, założonego jesienią 2008 roku jest upamiętnienie ofiar mordów w Podkamieniu i okolicy miasteczka, dokonanych na Polakach przez siepaczy spod znaku OUN-UPA.
Od początku działalności Prezes Stowarzyszenia - Pan Henryk Bajewicz podjął energiczne starania w tej sprawie docierając po wielu trudach do Sekretarza Generalnego Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczenstwa Ś.P. Pana Andrzeja Przewoźnika, który podjął decyzję o realizacji wniosku Stowarzyszenia o upamiętnienie tragedii Polaków w Podkamieniu przed tragiczną śmiercią w katastrofie smoleńskiej, a Jego wolę zrealizował z pełną determinacją, mimo wielu przeszkód następca prof. dr.hab. Andrzej Kunert.
Serdeczne podziękowania składam Sekretarzowi Generalnemu ROPWiM za skuteczne doprowadzenie do tej uroczystości, a Panu Konsulowi Generalnemu i Konsulom we Lwowie, Przedstawicielom Rady OPWiM oraz władz obwodu lwowskiego, rejonu brodzkiego i gminy Podkamień za wzięcie udziału w uroczystości. Księżom obu obrządków za odprawienie żałobnego nabożeństwa i poświęcenie Pomnika.
Szczególny szacunek pragnę wyrazić za udział w
uświetnieniu tej historycznej chwili Delegacji Hufca ZHP z pocztem sztandarowym i ks. Stanisławowi Czenczekowi z Przemyśla.
Uczestniczący w tym około dwustuosobowym
zgromadzeniu
Tadeusz Mizera.
P.S.
Wielka szkoda, że Zakon OO. Dominikanów
we Wrocławiu nie wykazał najmniejszego zainteresowania sprawą starań o uczczenie pamięci tragicznych wydarzeń w Podkamieniu. Warto przypomnieć wielebnym, iż w klasztorze zginęli, jak wiekszość pomordowanych, bracia zakonni śmiercią
męczeńską:- Frączyk Jan Franciszek zakrystian lat 58, Juźwa Garcjasz Dominik struszek lat 75, Rogowski Kryspin Karol lat 57 i ksiądz Stanisław Fijałkowski - proboszcz parafii z Poczajowa lat 53, który z wieloma uchodźcami z Wołynia w drugiej połowie 1943 roku schronił się w klasztorze.
Wszyscy oni są upamiętnieni na granitowych tablicach przed odsłoniętym pomnikiem.

Wrocław, dnia 27 maja 2012 roku.