Dnia drugiego lipca 1920 roku odbywał się z rzędu pierwszy odpust tegoroczny Matki Boskiej Nawiedzenia, który ściągnął większą ilość pobożnych ludzi, nawet z sąsiednich miejscowości Królestwa Polskiego (zza Kordonu). Jednak zaraz po sumie i procesyi, która wspaniale wypadła, stosunki wzajemne tak się wieściami naprężyły, że natychmiast Polacy z Królestwa, np. z Gubernii Kieleckiej i innych, w gorączkowym pośpiechu do domów wracali, w obawie, czy ich bolszewicy w powrocie do domu nie napadną. Dlatego wszyscy zamiejscowi, a na ten dzień sproszeni na odpust Księża, z Ojcem Prowincjałem (razem 10 osób) natychmiast popołudniem, z obawy przed najazdem bolszewików, odjechali. Tą sprawą cały nasz klasztor bardzo był zaniepokojony, tem więcej, że po mieście różne wersje krążyły.