1. Jan umarł bezpotomnie na wojnie moskiewskiej 1609 r.;
2. Andrzej, podczaszy lwowski 1618 r., wojownik przeciwko Wołoszy i pod Smoleńskiem 1609 r.; umarł 1624 r., z żoną Katarzyną Leśniowską, kasztelanką bełzką, bezpotomny
3. Mikołaj, dziedzic dóbr Karczaszyna, z żony Maryanny Kaszowskiej zostawił dwie córki: Helenę za Heronimem Brodnickim, Barbarę za Janem Żórawnickim, miecznikiem parnawskim, i dwóch synów: Marcina i Stanisława, którzy po śmierci Łaszcza, regimentarza, wzięli w długu znaczną część jego majątku 1647 r.; z tych braci:
   Stanisław, miecznik lwowski 1666 r., chorąży czerniechowski 1682 r., podkomorzy krzemieniecki 1687 r., miał dwóch synów, obu bezpotomnych, Mikołaja, starostę bareckiego 1718 r., porucznika husarskiego, trzykrotnie żonatego, i Jana, starostę tymbarskiego, posła na sejmy 1696-1703 r., ożenionego 1v. z Maryanną Rozwadowską, wdową po Siecińskim, 2v. Franciszką Rzewuską i 3v. Ludwiką Łączyńską.
4. Aleksander, rotmistrz królewski 1628 r., z chorążego podolskiego kasztelan halicki 1653 r., pułkownik królewski, wierny stronnik króla Jana Kazimierza, dzielny wojownik, ranny w bitwie pod Cecorą 1620 r. popadł w niewolę tatarską; podpisał elekcyę 1632 r., a w roku 1637 dostał dożywociem królewszczyzny, Horodnice i Setkowce; w 1648-1655 r. walczył przeciw Kozakom i odznaczył się męztwem w oblężeniu zbaraskiem; był komisarzem do zapłaty skonfederowanego wojska. Z żony Anny Zamoyskiej. kasztelanki lwowskiej, zostawił syna Jana, starostę lwowskiego 1675 roku i szczurowieckiego, pułkownika królewskiego i posła na sejm 1678 roku; zmarłego 1680 roku, który z Zofii Daniłowicz, podczaszanki koronnej, pozostawił czterech synów: Aleksandra, Mikołaja, Józefa i Franciszka, oraz córki: Teofilę za Józefem Potockim, strażnikiem koronnym, Izabelę za Mikołajem Lanckorońskim podkomorzym podolskim, i Dorotę za Stanisławem Rzewuskim, hetmanem wiel. koronnym. Z synów:

1. Franciszek, starosta kamionacki 1704 r. i werbelski 1726 r., wojewoda smoleński 1714 r., um. 1732 r.; pozostawiając z pierwszej żony Anny Chodorowskiej, podkomorzanki lwowskiej, za którą odziedziczył duży majątek, córkę Zofię, fundatorkę klasztoru Sakramentek we Lwowie, a z drugiej żony Anny Tarło, wojewodzianki lubelskiej, córkę Franciszkę za Michałem Rzewuskim, wojewodą podolskim, i syna Jana. Jan, adiutant króla Augusta II, starosta kamionacki, werbelski i żytomierski, kuchmistrz wielki koronny 1731 r., poseł do Saksonii z zawiadomieniem o śmierci Augusta II, stronnik syna jego, króla Augusta III, którego elekcyę popierał 1733 r. i wysłany był od swych stronników z zawiadomieniem o niej; umarł 1734 r., z żoną Wiktoryą Szczuka, podkomorzanką koronną, wdową po Kąckim, bezpotomny.
2. Józef, deputat na trybunał 1714 r., kasztelan wołyński 1714 r.; umarł 1724 r., pozostawiwszy z żony Anieli Bełżeckiej, stolnikówny bełzkiej, syna Antoniego, starostę korytnickiego i żytomierskiego, po którym z żony Anny Krasickiej, kasztelanki chełmskiej, 2v. za Ignacym Sapiehą, wojewodą mścisławskim, córka Eleonora za Aleksandrem Sułkowskim, starostą odolanowskim, i syn Ignacy, oboźny wielki koronny 1762 r., wojewoda bełzki 1763 r., starosta korytnicki i mościcki, kawaler orderu Orła Białego, tajny radca austryjacki deputat stanów galicyjskich 1782-1787 r., mianowany hrabią austryjackim 1780 r., marszałek wiel. koronny, po którym z żony Ludwiki Potockiej, wojewodzianki poznańskiej, córka jedynaczka Anna, bogata i piękna, czterokrotnie zamężna, 1v. za Józefem Sanguszką, marszałkiem w. litewskim, 2v. Kazimierzem Sapiehą, generałem artyleryi litewskiej, 3v. za Kajetanem Potockim, starostą urzędowskim i 4v. za Karolem ks. Lotaryngskim, księciem d'Elboeuf et de Lambesc, umarła 1820 r.
3. Aleksander, starosta szczurowiecki i trembowelski, mianowany kasztelanem bracławskim, 1701 r., urzędu nie objął; umarł 1708 r., z żony Katarzyny Gąsiewskiej miał trzech synów: Karola, Stanisława i Jana. Z nich: Jan, ksiądz Franciszkanin 1717 r. Stanisław, starosta szczurowiecki, zaślubił Różę Dąbrowską, łowczankę latyczowską, i z niej miał córkę Kunegundę, Karmelitankę we Lwowie, i syna Dominika, dziedzica na Świerzu i Kniehinicach, starostę stockiego i czeronogrodzkiego 1760 r., deputata na trybunał koronny 1760 r., który został hrabią austryjackim 1780 r. i zapisany w Galicyi do stanu magnatów 1782 r.; z żony Antoniny Ozga, starościanki romanowskiej, jego synowie: hr. Andrzej, strażnik sreber galicyjskich 1834 r., komisarz sejmu 1828 r., dziedzic dóbr Rozdziałowa w Galicyi i hr. Ignacy, starosta stocki i kawaler orderu św. Stanisława, członek rządu tymczasowego galicyjskiego 1809 r. dziedzic dóbr Mościska, po którym z żony Izabeli ks. Lubomirskiej (fot. 1) córka Eleonora za Karolem hr. Mniszchem i syn hr. Aleksander (fot. 2), dziedzic dóbr Podkamień, Czerniawa i innych w Galicyi, członek stanów galicyjskich 1828 r., zaślubił Elżbietę Jekomon (fot. 3) i z niej pozostawił synów: hr. Alberta (fot. 4) i hr. Eugeniusza (fot. 5), członka towarzystwa agronomicznego, który z żony Pauliny Targowskiej ma syna hr. Andrzeja, dziedzica dóbr Mościska.

Fot. 1	Fot. 2
Fot.3	Fot.4
Fot. 5

Źródło:

Tytuł : Rodzina. Herbarz szlachty polskiej. T.2
Autor : Uruski Seweryn (1814-1890)
Wydawca : Gebethner i Wolff
Miejsce wydania : Warszawa
Współtwórca : Kosiński Adam Amilkar; Włodarski Aleksander
Data wydania : 1905