„Dziennik Powszechny” Radom - Kielce 1 czerwca 1945 r.

„Banderowiec skazany na śmierć"

LUBLIN (R) - Specjalny Sąd Karny w Lublinie rozpatrywał sprawą Antoniego Torońskiego, który w 1944 r. w Podkamieniu pow. Brody woj. Tarnopol należał do bandy „Banderowców” i brał udział w zamordowaniu kilkuset Polaków w klasztorze OO. Dominikanów.

Jak z zeznań przesłuchanych świadków w toku śledztwa wynika 9 marca 1944 r banda „Banderowców”, prowadzona przez oskarżonego Torońskiego przybyła pod bramę klasztorną, gdzie schroniła się terroryzowana przez okupanta ludność polska. Rozpoczęła się rzeź, która trwała dwa dni. Zginęło wtedy około 400 Polaków w tym kobiety i dzieci. Toroński przez te dwa dni krwawe dla Polaków przez cały czas przebywał z bandytami, gościł ich w swym mieszkaniu, poił wódką oraz zwoził na swe podwórze zrabowane mienie po zamordowanych.

Specjalny Sąd Karny w Lublinie stanął na stanowisku, iż przez udział w bandzie „banderowskiej”, która miała na celu mordowanie Polaków, oskarżony działał na rękę okupacyjnej władzy niemieckiej. Jest bowiem rzeczą notorycznie znaną, iż intencją okupantów było judzenie przeciwko sobie poszczególnych narodowości. Faworyzując faszystowsko-nacjonalistyczne elementy ukraińskie Niemcy uważali, iż przyczynią się przez to do stworzenia z ziem polskich „pustki kolonizacyjnej”. Uznając winę oskarżonego za udowodnioną, Specjalny Sąd Karny w Lublinie skazał go na karę śmierci.