Śp. O. Franciszek Willfart

Zmarł 24 kwietnia br. o godz. 19.40 w naszej kłodzkiej rezydencji na raka układu trawiennego. Ceremonie pogrzebowe, którym przewodniczył o. Socjusz Bolesław Dyduła, odbyły się tamże 27 kwietnia. Uczestniczyło w nich – obok innych – 25 kapłanów oraz 7 braci zakonnych. Kazanie wygłosił o. Józef Domaradzki. Kondukt pogrzebowy na cmentarz poprowadził o. Superior Tadeusz Zaporowski, który też w imieniu wszystkich pożegnał Zmarłego.

Doczesne szczątki śp. O. Willfarta spoczęły jako pierwsze w nowym grobowcu.

O. Franciszek Willfart urodził się 6 września 1910 roku w Ponikowicach (pow.Brody). Rodzicami jego byli Józef i Katarzyna z d. Barda. Zostawszy sierotą, wychowywał się u sióstr służebniczek w Brzesku. Mając prawie 16 lat, wstąpił 6 sierpnia 1926 roku do Towarzystwa. Nowicjat odbył w Starej Wsi, gdzie przez rok po jego zakończeniu, a następnie przez trzy lata w Pińsku uczył się w zakresie szkoły średniej, którą ukończył maturą uzyskaną w 1932 roku. Studia filozoficzne odbył w Krakowie w latach 1932-35. Potem przez rok był na magisterce w Chyrowie. Od 1936 do 1939 roku w Lublinie studiował teologię i tam także otrzymał 18 czerwca 1939 roku święcenia kapłańskie z rąk bpa Władysława Górala. Wojenne wydarzania sprawiły, że wkrótce po święceniach przyszło mu pracować duszpastersko we Lwowie, a teologię (IV rok) kończyć dopiero w 1942 roku w Nowym Sączu. Odbywszy następnie trzecią probację we Lwowie pod O. Augustynem Dylą, powrócił do Nowego Sącza, gdzie był operariuszem i prefektem Małego Seminarium. Tu także złożył 2 lutego 1944 roku ostatnie śluby. Od połowy 1949 roku pracował krótko w Ścinawce, a potem w krakowskiej bursie o. Kuznowicza. W 1950 roku został przeniesiony do Opola, będąc tu przez prawie 17 lat duszpasterzem, superiorem (1957-61) i administratorem parafii. Od 1967 d0 1972 pracował z kolei we Wrocławiu (pl. Bpa Nankiera) jako operariusz, katecheta i duchowny domu. Dalej, po rocznej pracy w Kolegium krakowskim, gdzie zajmował się apostolstwem wśród chorych, przez sześć następnych lat zaangażowany był w Wambierzycach, gdzie był wikariuszem, ministrem domu i pomocnikiem przy remontach domu i bazyliki. Dyspozycją z 1979 roku przeniesiony został ponownie do krakowskiego Kolegium na duszpasterza, kierownika Apostolstwa Modlitwy oraz kapelana przy ul. Kołłątaja. W roku 1980 znalazł się znowu w Opolu, gdzie oprócz duszpasterstwa w parafii był również kapelanem szpitala. Od roku 1981 do 1984 pracował znów we Wrocławiu (pl. Bpa Nankiera) jako operariusz, a ponadto zajmował się Apostolstwem Modlitwy i duszpasterstwem wśród chorych. Zanim w 1985 roku został przeniesiony do Kłodzka, które okazało się być ostatnim miejscem jego kapłańskiego posługiwania, przez rok jeszcze pracował w naszej bytomskiej parafii. W Bytomiu był również duchownym domu.

O. Fr. Willfart, mimo choroby układu trawiennego, do ostatnich dni swego życia był aktywny apostolsko. W Kłodzku zajmował się głównie chorymi, którym służył ofiarnie, o czym świadczy m.in. wielka liczba świeckich na pogrzebie. Ponadto prowadził kancelarię parafialną oraz Żywy Różaniec.

Po powrocie z wakacji w ubiegłym roku zdrowie o. Willfarta pogorszyło się - musiał przejść na dietę, której jadł stale coraz mniej. Parodniowy pobyt w szpitalu, najpierw we Wrocławiu, a potem w Kłodzku, nie przyniósł mu żadnej ulgi. Przez ostatni tydzień życia choroba jego postępowała bardzo szybko: schudł, nie przyjmował stałych pokarmów, opadał z sił. Do końca jednak, pomimo bezwładności ciała, zachował pełną świadomość. Na dzień przed śmiercią wypytywał jeszcze o- szczegóły uroczystości bierzmowania, która miała miejsce w naszym kłodzkim kościele tegoż właśnie dnia. Ostatnie błogosławieństwo otrzymał od o. Jana Grześka, który – jak się okazało - wkrótce podążył za nim do domu Ojca.

Śp. o. Franciszek Willfart był w 82 roku życia, 66 powołania zakonnego i 53 kapłaństwa.

Marek Gawlik SJ

Józef Sikorski SJ