Zeszyt 4

22 listopada 1942

Wczoraj wujku Romek pojechał do Brodów. Przywiózł kilka ciasteczek, mąkę, krupy i litr octu. Nie byliśmy wczoraj na dworze, bo cały dzień padał deszcz ze śniegiem. Dzisiaj za to całą godzinę.

25 listopada 1942

Wicher i mróz. Rano, gdym wstała, okna były białe. Myślałam, że to grudki śniegu a to mróz tak pomalował okna, Potem Mamusia robiła masła a ja czytałam, Mamusia dała mnie trochę śmietany z cukrem.

5 grudnia 1942

Dziś w nocy przychodzi święty Mikołaj, ale nie wiem, czy co przyniesie, bo przez cały rok byliśmy niegrzeczni. Ja jestem pewna, że taki coś musi przynieść.

6 grudnia 1942

Dzisiaj świętego Mikołaja. Rano gdy się zbudziłam, zaraz (zaglądnęłam) popatrzyłam pod poduszkę, ale nic nie znalazłam. Zaglądnęłam jakie trzy razy i znowu nic. Gdy Andrzejek się zbudził i jak zawsze zeszedł, aby zrobić pipi, zobaczył pod taboretem, gdzie leżały moje rzeczy, małą paczkę a to była moja, którą tak szukałam. Andrzej swoją znalazł pod Mamusiną poduszką. W mojej paczce było to: niemiecki podręcznik, bajka, domino, broszka z niebieskich sztucznych pereł, pierścionek z niebieskim oczkiem i pudełeczko ciastek. A u Andrzeja było to: duże bajki, charmonja, pienć żołnierzy z ołowiu, kieszonkowy zegarek na łańcuszku i pudełko ciastek.

8 grudnia 1942

Z Kołomyi przyszła paczka od świętego Mikołaja. W paczce było to: 2 swetry, jeden sweter z szalikiem, żeby był dla Andrzeja a drugi biały z angrów dla mnie. Też były rękawiczki białe z zielonymi paskami i nowiusieńkie pończochy. Ja jeszcze muszę napisać list, by podziękować Babci.

16 grudnia 1942

Dzisiaj Mamusia wstała raniutko, by upiec pierniczki dla babci. Gdy my wstali, było już pełne sito. Teraz popołudniu robi mamusia ciasto dla nas na pierniczki.

27 grudnia 1942

Rano pojechaliśmy do Brodów na wigilię. My dostaliśmy jeszcze w środę choinkę w Bołdurach. W Brodach było bardzo smutno, bo tam jest ciocia Zosia, która nic a nic nie widzi. Na drugi dzień raniutko poszłam z Mamą i ciocią Zosią na pasterkę. Popołudniu przyszły po nas konie. Gdy byliśmy już blisko Bołdur, to Andrzej zasnął.

1 stycznia 1943

Nowy Rok! Dzisiaj na dworze "ist" przepięknie ale mrozik też "ist" ładny. Na dworze bawiliśmy się całe przedpołudnie. Mamusia upiekła nam dobre ciastko.

8 stycznia 1943

Kilka dni temu przyjechała pani Urbanowiczowa. Dzisiaj wycinała nam różne z papieru: auto, konie, niebo i piekło, czapkę, łódkę, laleczkę.

11 stycznia 1943

W sobotę pani Urbanowiczowa pojechała z wujkiem do Brodów i przywiozła nam ładne zabawki. Mnie rysowanie na szkle i układanka kuleczkowa, on: armatkę i samolot. On zaraz zepsuł a ja zbiłam szkło. W niedzielę sankowaliśmy się po lesie. Troszkę było zimno, ale bardzo przyjemnie.

21 stycznia 1943

W poniedziałek przyjechała do nas ciocia Zosia na kilka dni czy tygodni. Kochany Tatusiu! Jakam szczęśliwam, że jestem w Bołdurach, bo w Brodach jest wilgoć.

10 lutego 1943

Ciocia Zosia już odjechała. Ona biedna nic a nic nie widzi. Wszystko jej trzeba do rąk podawać. Wujku Adaś przyjechał do Bołdur po ciocię Zosię, bo chciał koniecznie, żeby jechała do Wierzbowczyka. Wujku Romek był bardzo zły i mówił, że tam ciocia Zosia jeszcze bardziej się rozchoruje. Mamusia tłumaczyła, że ciocia Zosia tęskni za Jasiem i ona jest chora, więc jej nie wolno się sprzeciwiać. Wczoraj dostałam od Tatusia list. Muszę poprosić Tatusia, żeby napisał kiedyś do mnie list taki duży jak do Mamusi a nie taką maleńką karteczkę, jak to Tatuś zawsze do mnie pisze. Ja z Andrzejem chodzę codziennie na dwór na saneczki. Andrzej mówi zamiast "liczba pojedyncza i liczba mnoga" liczba ręka” i “liczba noga”.

13 lutego 1943

Bołdury. Wiatr i wszędzie pełno wody. Dzisiaj wujku Romek pojechał do Brodów. Naprzód chciała pojechać Mamusia, ale wujku powiedział, że w Brodach jest zapowiedziana "łapanka". Nie wiem, czy wujku przywiezie pieniądze od Tatusia, bo zawsze przychodzą 12go a dzisiaj jest 13go.

15 lutego 1943

Dzisiaj rano Andrzej był bardzo niegrzeczny, bo mnie bił. Nawet mnie kopnął w brzuch.

Gdy ja raz walnęłam go lekko w piersi, to on bardzo płakał.

19 lutego 1943

Wicher i woda. Wiesz Tatusiu, co robię w piątek? Odmawiam różaniec na intencję, żeby się wojna skończyła i Ty powrócił na zawsze do nas. A Andrzej: "Mamusiu, czy jest Święćsięimię?" M.: "Jakie Święćsięimię? A.: "No, takie miasto!" M.: Może Oświęcim?" A.: "Tak."

4 marca 1943

1 marca  wysłaliśmy dla Tatusia 15 jajek i 3 szklanki ciastek i kilka kawałeczków słoniny.

Piętnastego przenoszą wujka Romka na Węglarki. Tam to już czarnoziem. Dziś wujku Romek pojechał oglądnąć Węglarki.

5 marca 1943

Dziś przyjechał zarządca Węglarek, żeby oglądnąć folwark Bołdury. Śliczna jest pogoda. Biegaliśmy długo po podwórzu i chmielarni. Koniec z Bołdurami.

11 marca 1943

Dzisiaj Mamusia urządziła nam mycie głowy. Ja chodzę teraz w turbanie z prześcieradła jak Hindus z Delfi. Coś się na froncie wschodnim popsuło, bo cały dzień latają samoloty. Wczoraj nam jaszczur zjadł kureczkę. Dzisiaj, gdy byliśmy na dworze a Andrzej wrócił już do domu a ja zostałam jeszcze a to dwa razy się wywróciłam.

KONIEC TOMU 4go

Ciąg dalszy - ZESZYT 5