Podczas ostatniej wizyty w Podkamieniu Pan Czesław i jego "ekipa" spenetrowali studnię. Okazuje się, że studnia ma 70 m. głebokości. Wg wszelkich znaków na niebie i na ziemi powinna mieć od 90 do ponad 100 m (zależy od źródła wiadomości ). Pytanie do naszych użytkowników - co mogło stać się z brakującymi min. 20-ma metrami ?

Odpowiedź nasunie się sama, czy w okresie powojennym korzystano z niej, mam na myśli ludność miejscową.

Myślę, że należy szukać odpowiedzi na pytanie, czy ta różnica 20 do 30 m nie kryje jakiejś tragicznej tajemnicy z okresu marca 1944 roku i późniejszych działań NKWD.

Studnię przez kilkanaście lat kuli jeńcy tureccy. Rzeczywiście mogła mieć maks. 118 m. Na dole było, jak mówili nieliczni zjeżdżający w kuble, rozszerzenie na boki, barierka żeliwna a woda spływała stąd do Szerokiej Studni. Ze 3-4 lata temu (żył jeszcze prof. Prus) w refektarzu Dominikanów we Wrocławiu głos zabrał pan, który widział, że ze studni są wydobywane jakieś kości i układane obok. Dowiedział się, szto eta ne wasze deło i musiał odejść. Słyszałem też, że szczątki osób, szczególnie dzieci, wrzuconych do studni w marcu 1944 r mieli wydobywać za obietnicę zmniejszenia wyroku więźniowie NKWD. Dwóch miał podobno zabić jad trupi. Faktem jest, że zagruzowanie 30 metrów studni o średnicy ok 1,5 m nie odbyło się samo, bez udziału zorganizowanej grupy ludzi. Trudno byłoby to z powrotem wyciągnąć.
Czesław Świetojański

Dodam parę szczegółów:
1. Miejsce, w którym trzeba kopać cudownie wskazał bocian.
2. Robota miała kosztować 30 000 złp.
3. Miało być połączenie cieku wodnego od studni w klasztorze do Szerokiej Studni w Podkamieniu.
4. Twarde miejsca pokonano paląc na dole ognisko i zlewając rozgrzane skały wodą. Za radą jakiegoś włóczęgi.
Czesław Świętojański

Pod rokiem 1876 w Kronice Klasztoru znalazła się informacja techniczna:
Sprowadził też W.O. Przeor z Borysławia linę drucianą, która lekkością, gdyż zaledwie 21 Kilogramów waży oraz taniością nieprzenoszącą nawet trzydziestu Guldenów przechodzi liny Konopne, które przeszło 200 guldenów kosztowały i zaledwie dwa lata wszystkiego służyły.
Czesław Świętojański