Mogiłę Pradziada Ocal od Zapomnienia

Zaczynam publikować spis namaszczenia chorych parafii Podkamień z lat 1817-1860. Jest to jeden spośród siedmiu sakramentów przewidziany dla ciężko chorych. Zwyczajowo było i jest tak, że chory lub ktoś z jego otoczenia wzywał kapłana, szczególnie gdy choroba zagrażała życiu lub gdy siły chorego, np. z powodu podeszłego wieku, bardzo opadły. Kapłan modlił się wraz z domownikami za chorego co później odnotowywał w księdze. Data namaszczenia nie oznacza automatycznie zgonu danej osoby, mogła ona później wrócić do pełni sił i umrzeć dopiero po kilku latach. Bywa i tak, że jedna osoba pojawia się kilkukrotnie i to w odstępie kilku miesięcy.

Dane z księgi do znalezienia w artykułach dla osób zalogowanych. Co jakiś czas będą się pojawiały kolejne lata.

Dzięki Remkowi Paduchowi, administratorowi  zaprzyjźnionej strony o Olejowie, otrzymaliśmy namiary na kolejną serię zdjęć z okresu I wojny światowej, która odcisnęła okrutne piętno na dziejach Podkamienia i okolicznych wiosek. W najbliższym czasie postaram się sukcesywnie dodawać kolejne partie zdjęć.

Dziś pierwszych dziesięć dokumentujących życie na froncie. Ciekawostką jest to, iż w czasie kiedy front przebiegał w  pobliżu Podkamienia połączony był on kolejką polową z Brodami, czego wcześniej nie wiedziałem.

Na zdjęciu cmentarz, zapewne wojenny, z okresu I wojny światowej (1914-1918). Otwartą kwestią zostaje czy na zdjęciu mamy do czynienia z cmentarzykiem w Maleniskach, czy też z cmentarzem jaki miał powstać w pobliżu kaplicy św. Rocha.

Dodałem plan rynku Podkamienia z lat 1920-1930 Opracowany na podstawie planu z książki Michaiło Zwarycza "Wspomnienia rodzinne". Wszelkie uwagi proszę zamieszczać w komentarzach pod planem.

Plan do obejrzenia >>Tutaj<<

Dnia 27 lipca 1914 zostałem przydzielony do ochrony granic Państwa, do granicznego oddziału c k. str. sk. w Popowcach koło Podkamienia obok Brodów. Z początkiem sierpnia 1914 połączył się nasz oddział z posterunkiem ck. żandarmeryi tamtejszej tudzież z przydzielonymí temu posterunkowi pospolitemu ruszeniu i wspólnie odpieraliśmy niemal codziennie wkraczajace do kraju konne patrole kozackie. Około połowy sierpnia przestała już funkcyonować poczta, zatem utraciłem możność porozumiewania się z żona i pięciorgiem dzieci - pozostawionych bez opieki w Brodach. Dnia 22-go sierpnia 1914 około godziny 7-ej rano nasza warta polowa stojąca na północ od Popowiec została zaatakowana silna patrolą kozaków. Z posterunku wybiegli co tchu  ochotnicy do pomocy warcie i patrol ta odparto a nadchodzące patrole wstrzymano .

>>Czytaj więcej...<<

Nazywam się Karolina Krawczuk z domu Zacharek. Pochodzę z tzw. Kresów Wschodnich. Mówiono nam, że my Polacy jesteśmy tam jak przedmurze chrześcijaństwa. Moja wieś nazywała się Jaśniszcze, poczta Podkamień, pow. Brody, woj. tarnopolskie. Urodziłam się w 1918 r., jeszcze trwała wojna. We wsi było wojsko austriackie. Miałam dwóch braci: Stacha, Pawła oraz siostrę. Ta była starsza ode mnie o 10 lat, miała na imię Józefa. Bracia urodzili się między nami, ja zatem byłam najmłodsza. Podczas wojny, w 1918 r., w sadzie za naszą chałupą stała kuchnia polowa. Chłopcy, Stachu i Paweł, chodzili do kucharzy, a ci dawali im to, co gotowali. Przynosili też chleb, cukier i tym żywiła się też reszta rodziny. Gdy wojna się skończyła, życie toczyło się dalej, a pomocy znikąd.

>>Czytaj więcej...<<

Rodzina Bareckich mieszkała przed wojną na Podolu we wsi Jaśniszcze koło Podkamienia, w powiecie Brody, woj. tarnopolskie. Okres wojny to dla mieszkańców Kresów najpierw okupacja radziecka, potem niemiecka, a dla Polaków na Kresach południowo-wschodnich, w tym na Podolu, dodatkowo śmiertelne zagrożenie ze strony band, UPA mordujących w barbarzyński sposób Polaków. Gdy pod koniec wojny pojawiła się szansa na ratowanie życia poprzez wyjazd na zachód, rodzina Bareckich, tak jak większość polskich rodzin, skorzystała z tej szansy.

>>Czytaj więcej...<<

W Hucie Pieniackiej ponownie sprofanowano pomnik pomordowanych Polaków. Na chwilę obecną są tylko informacje na stronach ukraińskich.

Link dla użytkowników Facebooka - FB

Link dostępny dla wszystkich (w języku ukraińskim) - Lviv News

PS.

Znalazłem też informację na Onet.pl - jakoś przemknęła niezauważona.

Kolejny przypadek niszczenia polskich pomników na Ukrainie. W lwowskim Podkamieniu nieznani wandale zniszczyli pomniki upamiętniające zamordowanych tam Polaków. Jak widać na zdjęciach opublikowanych przez ukraińskich aktywistów, część pomników została oblana czerwoną farbą. Z kolei na centralnym monumencie krzyża wandale napisali "Śmierć Lachom", czyli Polakom.

Nasz zespół śledczy udał się na miejsce. Będziemy sprawdzali, czy to ta sama farba, którą oblano Konsulat Generalny RP we Lwowie - powiedział szef lwowskiej policji w rozmowie z Radiem Swoboda.

Z kolei dyrektor przedsiębiorstwa komunalnego Lwowskiej Rady Obwodowej "Dola" Światosław Szeremeta powiedział, że trzeba zapobiegać tego typu sytuacjom. To jest system prowokacji na Ukrainie. Będziemy działać zgodnie z obowiązującym prawem, należy poprosić władze lokalne o wyczyszczenie pomników. Uważam też, ze konieczne jest spotkanie na poziomie państwowym, by zapobiec tego rodzaju prowokacjom - mówił pytany przez dziennikarzy Radia Swoboda. 

Czytaj więcej na RMF