Dzięki Remkowi Paduchowi, administratorowi  zaprzyjźnionej strony o Olejowie, otrzymaliśmy namiary na kolejną serię zdjęć z okresu I wojny światowej, która odcisnęła okrutne piętno na dziejach Podkamienia i okolicznych wiosek. W najbliższym czasie postaram się sukcesywnie dodawać kolejne partie zdjęć.

Dziś pierwszych dziesięć dokumentujących życie na froncie. Ciekawostką jest to, iż w czasie kiedy front przebiegał w  pobliżu Podkamienia połączony był on kolejką polową z Brodami, czego wcześniej nie wiedziałem.

Na zdjęciu cmentarz, zapewne wojenny, z okresu I wojny światowej (1914-1918). Otwartą kwestią zostaje czy na zdjęciu mamy do czynienia z cmentarzykiem w Maleniskach, czy też z cmentarzem jaki miał powstać w pobliżu kaplicy św. Rocha.

Dodałem plan rynku Podkamienia z lat 1920-1930 Opracowany na podstawie planu z książki Michaiło Zwarycza "Wspomnienia rodzinne". Wszelkie uwagi proszę zamieszczać w komentarzach pod planem.

Plan do obejrzenia >>Tutaj<<

Dnia 27 lipca 1914 zostałem przydzielony do ochrony granic Państwa, do granicznego oddziału c k. str. sk. w Popowcach koło Podkamienia obok Brodów. Z początkiem sierpnia 1914 połączył się nasz oddział z posterunkiem ck. żandarmeryi tamtejszej tudzież z przydzielonymí temu posterunkowi pospolitemu ruszeniu i wspólnie odpieraliśmy niemal codziennie wkraczajace do kraju konne patrole kozackie. Około połowy sierpnia przestała już funkcyonować poczta, zatem utraciłem możność porozumiewania się z żona i pięciorgiem dzieci - pozostawionych bez opieki w Brodach. Dnia 22-go sierpnia 1914 około godziny 7-ej rano nasza warta polowa stojąca na północ od Popowiec została zaatakowana silna patrolą kozaków. Z posterunku wybiegli co tchu  ochotnicy do pomocy warcie i patrol ta odparto a nadchodzące patrole wstrzymano .

>>Czytaj więcej...<<

Nazywam się Karolina Krawczuk z domu Zacharek. Pochodzę z tzw. Kresów Wschodnich. Mówiono nam, że my Polacy jesteśmy tam jak przedmurze chrześcijaństwa. Moja wieś nazywała się Jaśniszcze, poczta Podkamień, pow. Brody, woj. tarnopolskie. Urodziłam się w 1918 r., jeszcze trwała wojna. We wsi było wojsko austriackie. Miałam dwóch braci: Stacha, Pawła oraz siostrę. Ta była starsza ode mnie o 10 lat, miała na imię Józefa. Bracia urodzili się między nami, ja zatem byłam najmłodsza. Podczas wojny, w 1918 r., w sadzie za naszą chałupą stała kuchnia polowa. Chłopcy, Stachu i Paweł, chodzili do kucharzy, a ci dawali im to, co gotowali. Przynosili też chleb, cukier i tym żywiła się też reszta rodziny. Gdy wojna się skończyła, życie toczyło się dalej, a pomocy znikąd.

>>Czytaj więcej...<<

Rodzina Bareckich mieszkała przed wojną na Podolu we wsi Jaśniszcze koło Podkamienia, w powiecie Brody, woj. tarnopolskie. Okres wojny to dla mieszkańców Kresów najpierw okupacja radziecka, potem niemiecka, a dla Polaków na Kresach południowo-wschodnich, w tym na Podolu, dodatkowo śmiertelne zagrożenie ze strony band, UPA mordujących w barbarzyński sposób Polaków. Gdy pod koniec wojny pojawiła się szansa na ratowanie życia poprzez wyjazd na zachód, rodzina Bareckich, tak jak większość polskich rodzin, skorzystała z tej szansy.

>>Czytaj więcej...<<

W Hucie Pieniackiej ponownie sprofanowano pomnik pomordowanych Polaków. Na chwilę obecną są tylko informacje na stronach ukraińskich.

Link dla użytkowników Facebooka - FB

Link dostępny dla wszystkich (w języku ukraińskim) - Lviv News

PS.

Znalazłem też informację na Onet.pl - jakoś przemknęła niezauważona.

Kolejny przypadek niszczenia polskich pomników na Ukrainie. W lwowskim Podkamieniu nieznani wandale zniszczyli pomniki upamiętniające zamordowanych tam Polaków. Jak widać na zdjęciach opublikowanych przez ukraińskich aktywistów, część pomników została oblana czerwoną farbą. Z kolei na centralnym monumencie krzyża wandale napisali "Śmierć Lachom", czyli Polakom.

Nasz zespół śledczy udał się na miejsce. Będziemy sprawdzali, czy to ta sama farba, którą oblano Konsulat Generalny RP we Lwowie - powiedział szef lwowskiej policji w rozmowie z Radiem Swoboda.

Z kolei dyrektor przedsiębiorstwa komunalnego Lwowskiej Rady Obwodowej "Dola" Światosław Szeremeta powiedział, że trzeba zapobiegać tego typu sytuacjom. To jest system prowokacji na Ukrainie. Będziemy działać zgodnie z obowiązującym prawem, należy poprosić władze lokalne o wyczyszczenie pomników. Uważam też, ze konieczne jest spotkanie na poziomie państwowym, by zapobiec tego rodzaju prowokacjom - mówił pytany przez dziennikarzy Radia Swoboda. 

Czytaj więcej na RMF

Podkamień

Podkamień na pograniczu Wołynia i Halicji, W odległości kilkunastu kilometrów od Huty Pieniackiej, w przeddzień frontu stanowił ośrodek samoobrony polskiej, skupionej w miejscowym klasztorze oo. dominikanów. W klasztorze zgromadzili się Polacy z okolicznych wiosek, a także liczni uciekinierzy z Wołynia. Na początku marca 1944 roku cały Wołyń znajdował się już w rękach radzieckich, w tym właśnie czasie, w dniu 12 marca nastąpił atak połączonych sił niemieckich, pułku policyjnego dywizji SS-Galízíen oraz UPA na samoobronę w Podkamieniu. W Podkamieniu istniała organizacja podziemna Armii Krajowej. Kierownikiem cywilnym był Marian Kwaśnicki, nadleśniczy w Podkamieniu. Dowódca oddziału samoobrony był inżynier leśnik Kazimierz Sołtysik pochodzący z Brodów. Struktura organizacji dotychczas nie jest dokładnie znana. Wiele osób na temat organizacji nic nie mówi. Może to świadczyć o jej słabości, bałaganie i improwizacji (...) Front był niedaleko od nas, tuż- tuż, chyba kilkanaście kilometrów (...) Prawie w tym samym czasie co w Palikrowach (12 marca 1944 r. - W.P.) rozpoczęła się akcja w Podkamieniu.

>>Czytaj więcej...<<

Pogrążeni w głębokim smutku zawiadamiamy,

że w dniu 23 lutego 2017 r.

w wieku 92 lat zmarł

Henryk Świętojański,

syn Stanisława i Julii z Gorczakowskich.

Spoczywaj w spokoju.

Szczere wyrazy współczucia dla Rodziny

od Administracji strony o Podkamieniu.