Po zalogowaniu należy w swoim panelu kliknąć w "Panel publikacji", a następnie w "Dodaj zdjęcie". W formularzu należy koniecznie uzupełnić wszystkie pola, czyli:
- Tytuł;
- Opis;
- Wybrać zdjęcia ze swojego dysku twardego, poprzez polecenie "Przeglądaj";
- Wybrać album, w którym chce się umieścić zdjęcie.

Warunki konieczne, aby zdjęcie zostało umieszczone:
- Szerokość x Wysokość to 6000x4000;
- Rozmiar - 500 kB
- Nazwa pliku ze zdjęciem powinna być jednowyrazowa, bez polskich znaków (np. podkamien.jpg, wieza.jpg);

Zdjęcie zostaje przejrzane przez administratora, który rezerwuje sobie prawo do odrzucenia lub edycji takiej fotografii. Zdjęcia nie są umieszczane automatycznie, co oznacza, że publikacja ich na stronie następuje dopiero po zaakceptowaniu przez administratora.

Niech Zmartwychwstały Chrystus
przyniesie Wam oraz Waszym bliskim
radość oraz wzajemną życzliwość,
napełni w tym trudnym czasie
otuchą i nadzieją
oraz da siłę w pokonywaniu trudności.

Stowarzyszenie Kresowe "Podkamień"

W imieniu klasztoru OO. Dominikanów z Wrocławia zapraszamy do wspólnej modlitwy codziennie transmitowanej na kanale youtube.

Codziennie:
12:00 – Eucharystia (Konwentualna)
15:00 – Koronka do Bożego Miłosierdzia
19:45 – Nieszpory w kaplicy bł. Czesława
20:30 – Różaniec przed wizerunkiem Matki Bożej Podkamieńskiej
Piątek:
17:00 Droga Krzyżowa

MAREK MIŁAWICKI
„BYJ LACHA, DE TILKY ZŁOWYSZ!"
MORD LUDNOŚCI POLSKIEJ PRZEZ UKRAINSKICH
NACJONALISTÓW W PODKAMIENIU I OKOLICY
W DNIACH 11—16 MARCA 1944 R.

 
Celem niniejszego artykułu jest przyjrzenie się wydarzeniom, które w marcu 1944 r. miały miejsce w Podkamieniu i w tamtejszym klasztorze dominikańskim, stojącym na tzw. Górze Różańcowej.W dniach 11—16 marca doszło tam do jednej z największych eksterminacji ludności polskiej przez ukraińskich nacjonalistów na terenie Galicji Wschodniej.
Użyty W tytule cytat pochodzi ze wspomnień Wasyla Stanisławiwa, byłego banderowca (działającego pod pseudonimem Jura Makuch), pierwotnie wydanych w Minneapolis (USA) w 1997 r., a potem w Krzemieńcu w roku 2002. Co ciekawe, wspomnienia te zostały opatrzone wstępem Maksyma Skorupskiego (ps. „Maks”), który brał udział w mordzie Pólaków w Podkamieniu w marcu 1944 r. O nim jeszcze będzie mowa. Tutaj należy podkreślić, że ów „Maks” wielokrotnie pojawia się w tych wspomnieniach, autor razem z nim nie tylko walczył z partyzantką sowiecką na Wołyniu, ale również brał udział w napadach na ludność polska. Mordy na Polakach miały być — podkreślał — odwetem za palenie przez nich wiosek ukraińskich.

Dalszy ciąg atrykułu o objętości 64 stron w pliku PDF [wielkość pliku 55 MB] do pobrania ze strony: https://www.researchgate.net. Należy wybrać w górnym prawym rogu opcję Download full-text PDF.

Jadąc z Brodów w kierunku południowo-wschodnim, już wkrótce po opuszczeniu miasta dostrzegamy na widnokręgu sylwetę jakby jakiegoś zamku z wieżycą. To klasztor podkamieński, jeden z najstarszych w kraju, słynny z cudownego obrazu Bogarodzicy, a ciekawy ze względu na swój obronny charakter, który w znacznej części dotąd zatrzymał.

Bardzo spodobał nam się pomysł Koła Przyjaciół Brodów, którzy zbierają zdjęcia nagrobków Brodzian zmarłych poza swoją Małą Ojczyzną. Chcemy ten pomysł przenieść na łamy naszej strony. Proponujemy, żebyście nadsyłali nam zdjęcia nagrobków Podkamienian, którzy zmarli już po wysiedleniach w 1945 r. Chcemy w ten sposób oddać im hołd i zachować o nich pamięć dla przyszłych pokoleń.

Do zdjęć proszę koniecznie dołączyć krótki opis zawierający:

- imię i nazwisko osoby zmarłej (w przypadku mężatek koniecznie nazwisko panieńskie!);

- daty urodzenia i śmierci;

- imiona rodziców;

- miejscowość i nazwę cmentarza, gdzie znajduje się grób.

Całość udostępniona będzie wszystkim w osobnym albumie. Zdjęcia proszę nadsyłać na adres mailowy - admin@podkamien.pl.

Link do albumu - http://www.podkamien.pl/photogallery.php?album_id=78

Dziękujemy

1800

Z woli pana Boga w Trójcy świętej Jedynego i rozkazu Przełożonych począłem spisywać kronikę ubożuchną klasztoru podkamienieckiego. Każdy bez wątpienia przyzna, że położenie klasztoru zbyt odległe od miejsc, w których sprawy publiczne toczyły się, nie mogło dostarczyć obfitego wątku do skreślenia ciekawych wiadomości, któryby pobożnego pielgrzyma zając potrafiły. To też ograniczając się na wypadkach miejscowych, opowiadanie moje w tych ramach szczupłych zawarłem.

Od samego brzasku wieku dziewiętnastego cała prawie Europa znużona po krwawych zajściach, które gorączkowe usposobienie ludów obałamuconych wywołały, pragnęła wypoczynku. Jeżeli tedy wszędzie pozorne przynajmniej nastąpiło wytchnienie, toć i w Podkamieniu nie mogło być gwarno, - i tu spokój panował. Ojcowie bardziej, niż kiedy Kościoła pilnowali. Spełniali wzorowo obowiązki szlachetnego powołania swego wystawnem szerzeniem chwały Najwyższego i niezmordowaną pracą około zbawienia dusz sobie powierzonych. Niezaniedbywali też pielęgnowania latorośli zakonnych, które w tutejszym Nowicyacie zaszczepione wydać miały błogie owoce dla sławy zakonu. Stan zaś Ojców tu mieszkających był następujący: O. Mikołaj Bylina przeor i prowincjał, O. Marceli Kucharski podprzeor, O. Maciej Switecki prokurator, O. Józef Jagniejski, O. Placyd Smoszarski, O. Anioł Odyniec, O. Kandyd Jaroszewicz, O. Czesław Radgowski, O. Antoni Morze syndyk, O. Wacław Raupryk, O. Aloizy Oleśniewicz, O. Jakób Gruszewicz, O. Marjan Boskiewicz, O. Jacek Pawulski, O. Karol Bahrynowski, O. Franciszek Grygier, O. Eduard Hasse, O. Joachim Rostkowski. Bracia: Felicyan Jachołkowski syndyk Ponikowicy, B. Gerwazy, B. Jakób Smulski, B. Bonifacy Pluciński, B. Ferdynand Mierzejewski syndyk Zarudzia, B. Markolin Kosciewicz, B. Stanisław, B. Leon, B. Fabjan Tomaszewski. Nowicyusze: Czesław i Erazm.

Mieszkali tu także dwaj Księża świeccy: Felicyan Rybicki i Ignacy Tyborowski. Był też Stanisław Filipowski na dewocyi płacąc za swe utrzymanie klasztorowi 200 Złpols. rocznie.

Przy końcu roku ukończono restaurację Kolumny Ledóchowskiego obok Kościoła, którą burza obaliwszy zupełnie zniszczyła, a za tem wyjąwszy statuę Najśw. Maryi Panny, jest to dzieło wieku dziewiętnastego wcale kształtnie wykonane.

Chcesz wiedzieć co było dalej? Wspomóż Nas w przepisaniu kroniki klasztoru w Podkamieniu!